Przystanek 3

Lipa Henriego

Lipa Henriego to gatunek drzewa liściastego z rodziny ślazowatych (Malvaceae), pochodzący z środkowych i wschodnich Chin. W Europie jest stosunkowo rzadko spotykana i ceniona jako gatunek ozdobny ze względu na swoje niezwykłe walory estetyczne.

Charakteryzuje się sercowatymi liśćmi o ząbkowanych, często delikatnie owłosionych brzegach, które nadają koronie drzewa miękki, dekoracyjny wygląd. Jesienią liście przebarwiają się na złocistożółty kolor, tworząc efektowny akcent w parkowej przestrzeni.

Kwitnie późnym latem, co odróżnia ją od innych gatunków lip. Jej drobne, pachnące kwiaty są chętnie odwiedzane przez pszczoły, stanowiąc późne źródło nektaru w okresie, gdy większość roślin już przekwitła.

Lipa Henriego dorasta zwykle do 10–15 metrów wysokości, tworząc szeroką, regularną koronę. Jest gatunkiem odpornym na mróz i zanieczyszczenia powietrza, dlatego dobrze przystosowuje się do warunków miejskich.

W Polsce spotykana głównie w arboretach, ogrodach botanicznych i parkach dendrologicznych, gdzie stanowi interesujący przykład rzadko występujących gatunków lip.