Daglezja zielona odmiana sina - Pseudotsuga menziesii var. glauca (Mayr)Franco

Niższe drzewo, rzadko ponad 40 m wysokości; korona zwykle węższa i bardziej zwarta, z konarami odstającymi pod ostrzejszym kątem.

Igły niebieskawe od woskowego nalotu, krótsze, nieco szersze i grubsze, sztywniejsze; pachną terpentyną.

Szyszki zwykle mniejsze (rzadko do 7,5 cm długości), z odstającymi lub odwiniętymi łuskami wspierającymi

Występowanie - odmiana górska, rośnie przede wszystkim w Górach Skalistych.

Dekoracyjność - ładne zabarwienie koron.

Wymagania i zastosowanie - ogólnie mniej wymagająca od daglezji zielonej, odporniejsza na suszę i mrozy, rośnie jednak wolniej. Z tych powodów, jak również zabarwienia ogieł, bardziej ceniona w ogrodnictwie, zwłaszcza w mniej sprzyjających warunkach, natomiast bez znaczenia dla leśnictwa.