KASZTANOWIEC ZWYCZAJNY

Kasztanowiec zwyczajny - Aesculus hippocastanum L. 

Drzewo do 25(-30) m wysokości; korona wydłużona i zaokrąglona, bardzo gęsta; dolne gałęzie zwykle długie, zwisające; z rzadka odrosty korzeniowe.

 

Kora starych drzew łuszczy się podłużnymi tafelkami, zwykle spiralnie ułożonymi; wewnątrz wypróchniałych pni starych drzew często “brody” korzeni przybyszowych.

 

Pędy grube, pąki duże (do 2,5 cm długości), ciemnobrązowe i lepkie; rozwijające się pędy, liście i kwiatostany kosmato, rdzawo owłosione.

 

Liście - listki odwrotniejajowate, klinowate u nasady, duże (do 25 cm długości), brzegiem pojedynczo lub podwójnie piłkowane.

 

Kwiaty białe, w stożkowatych wiechach (20-30 cm długości); V(p.VI).

 

Owoce - kolczaste, zielone, do 6 cm średnicy; IX-X.

 

Występowanie - Bałkany.

 

Dekoracyjność - pierwszorzędne walory dekoracyjne przez cały okres wegetacji; gęste, kopulaste korony ze zwisającymi gałęziami; kosmato owłosione młode liście ze stulonymi listkami; okazałe kwiatostany w maju. Ulistnione korony mają ciemny odcień zieleni i dzięki dużym liściom sprawiają wrażenie masy i ciężkości.

 

Wymagania i zastosowanie - gleby świeże lub wilgotne, żyzne - w miejscach zbyt suchych liście wcześnie zasychają i opadają; miejsca ciepłe, słoneczne lub półcieniste; odporność na mrozy duża. Drzewo alejowe - do sadzenia w parkach, na bulwarach i promenadach.