Przystanek 11

Glediczja trójcierniowa

Glediczja trójcierniowa to gatunek drzewa liściastego z rodziny bobowatych (Fabaceae), pochodzący z Ameryki Północnej. W warunkach naturalnych rośnie na żyznych glebach nadrzecznych i w lasach łęgowych.

Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku są trójdzielne, ostre ciernie, wyrastające nie tylko na pędach, lecz także na pniu. Ciernie te mogą osiągać nawet kilkanaście centymetrów długości i stanowią skuteczną ochronę przed roślinożercami.

Liście glediczji są podwójnie pierzaste, złożone z wielu drobnych listków, które nadają koronie drzewa lekkiego i ażurowego wyglądu. Jesienią przebarwiają się na złocistożółty kolor, tworząc efektowne barwy w krajobrazie.

Owocem glediczji jest długa, skręcona strąkowa łupina, zawierająca liczne nasiona otoczone słodką, lepką miazgą – dawniej używaną jako pasza dla zwierząt.

Gatunek ten dobrze znosi warunki miejskie i suszę, dlatego często sadzony jest jako drzewo ozdobne i alejowe. Istnieją również odmiany bezcierniowe, wykorzystywane w parkach i przy ulicach.