Brzoza brodawkowata - Betula pendula Roth

Drzewo do 30 metrów wysokości; charakterystyczny pokrój dzięki długim i cienkim gałązkom zwisającym z konarów.

Kora cienka, biała, łuszcząca się okrężnie, u nasady starych pni gruba, czarna i spękana.

Pędy pokryte twardymi brodawkami, szorstkie i owłosione.

Liście po 2-3 na krótkopędach: trójkątne lub rombowe (3-7 cm długości), z nasadą zwykle szerokoklinowatą, podwójnie piłkowane, nagie, czasem nieco szorstkie, nerwów bocznych 6-7 par; najmłodsze lepkie (na pędach odroślowych sercowate u nasady i omszone).

Występowanie - Europa i Azja po środkową Syberię; w Polsce najpospolitsza z brzóz krajowych, typowa dla terenów suchych i piaszczystych.

Dekoracyjność - jedno z najładniejszych naszych drzew krajowych (pokrój, kora), ozdobne przez cały rok; wczesny rozwój liści.

Wymagania i zastosowanie - gatunek pionierski, może być sadzona na najbardziej suchych i jałowych, piaszczystych glebach, na wydmach, nieużytkach przemysłowych - zwałach węglowych, wyrobiskach piaskarni; doskonale znosi zanieczyszczenia atmosfery; łatwo rozsiewa się na gruzach, ruinach, nawet na dachach i w rynnach.