Czeremcha późna - Prunus serootina (Padus serotina (Ehrh.)Borhh.)

Drzewo do 25 m wysokości (w ojczyźnie prawie do 40 m; w Europie, zwłaszcza w lasach rośnie zwykle krzaczasto); kora na starszych pniach tarczkowato spękana; korona luźna; gałęzie cienkie, zwisają; zapach roztartej kory gałązek ostry, korzenny.

Liście eliptyczne, zaostrzone, do 12(-15) cm długości, brzegiem drobno piłkowane (ząbki zgięte ku blaszce liściowej), skórzaste, gładkie i lśniące, od spodu wzdłuż nerwu często owłosione; ogonek z kilkoma gruczołkami.

Kwiaty drobne (do 1 cm średnicy), w wyprostowanych gronach; dno kwiatowe wewnątrz nagie; późne – V-VI. 

Owoce kuliste (8-10 mm średnicy), z trwałymi działkami kielicha u nasady, niedojrzałe - czerwonawe, potem czarne; w pełni dojrzałe i przejrzałe - słodkie; pestka gładka; VIII-IX(X).

Występowanie - pd. i wsch. rejony Ameryki Północnej, Europa.

Dekoracyjność - łądne, lśniące liście, jesienią żółte.

Wymagania i zastosowanie - tolerancyjna w stosunku do żyzności i wilgotności gleby, odporna na mrozy i zacienienie. Kwiaty bardzo miododajne; owoce chętnie zjadane przez ptaki.